Wiersze

Poniszczoną talię znów tasujesz w dłoniach
Licząc, że wyciągniesz tą szczęśliwą kartę
Taką, którą wygrasz z swoje lepsze JUTRO
No bo przecież DZISIAJ jest niewiele warte              

Pisz mnie jak Tetmajer swoje erotyki,
O kobiecie której wstydu się zabrania
Wszak i ja muszę przyznać bez większych ogródek:
Lubię poczuć rozkosz i moc pożądania

Chciałeś napisać historię z happy endem
Lecz nowy jej rozdział okazał się błędem
Scenariusz bólem i łzami zapisany
Bo taki już Twój los

Duszę ukrywam  w tym co poprawne
A ciało krępuję w letniej sukience
Nieśmiałość zatopię w kieliszku wina
Dzisiaj pozwalam sobie na więcej

Mówiłeś, że pragniesz uchylić mi nieba
A dałeś nieboskłon przebity piorunami
Przyszedłeś z naręczem kwiatów pachnących
Ja dłonie zraniłam ostrymi kolcami

Pod maską domysłów chowałam wciąż twarz
Za błędy przeszłości płaciłam nie raz
Bezdusznych podszeptów pędziła lawina
Nie było nikogo, kto mógł ją zatrzymać

A gdyby tak zacząć od nowa
W kolejny rozdział życia wejść
Każde zamknięte drzwi wyważyć
Po czym odważnie przez nie przejść.

Stworzyłam Cię w bezsenną noc
Dłońmi nadałam pierwszy kształt
Szeptem muskałam ciszy toń
To miał być mój na ziemi raj

Przecież Cię wcale nie prosiłam !
Nie wymagałam deklaracji
Co więcej, pewnie nie raz zbyłam

Pusta butelka znów na stole
A palce pachną papierosem
Choć zegar dawno wybił północ
Ja wciąż rozmyślam nad swym losem